Eerder dit jaar lanceerde VVSG de campagne “Het lokaal dienstencentrum, een warme thuis voor iedereen.” Dit naar aanleiding van 50 jaar lokale dienstencentra (LDC). De campagne is de ideale gelegenheid om even kort het belang van de LDC’s in Vlaanderen te benadrukken. Want ondanks dat ze een beperkt deel uitmaken van het volledige Vlaamse Woonzorgbeleid, valt hun maatschappelijke impact niet te onderschatten. Mondeaan John-Nathan Hocepied geeft zijn inzichten over de LDC’s mee.

Unieke positie in het beleid

LDC’s bevinden zich in een unieke positie om zorg, welzijn en vrije tijd met elkaar te verbinden. De LDC’s zijn enerzijds dé “place to be” als het aankomt op het organiseren van activiteiten binnen diverse levensdomeinen zodat mensen zo lang mogelijk kunnen (blijven) deelnemen aan het maatschappelijke leven. Anderzijds biedt men ook vaak de meest laagdrempelige vormen van zorg aan zonder dat dit echt aanvoelt als zorg: denk daarbij aan warme maaltijden, schoonheidszorg, wassalon…

Het LDC gebruikt de krachten in de buurt…

Dat men een unieke positie vervult binnen de diverse beleidsdomeinen is duidelijk. Maar ook de manier waarop men dat doet is sterk aan het veranderen. Het nieuwe woonzorgdecreet (2019) dat sinds 2023 overal in uitvoering is stelt immers voorop dat de LDC’s ook buurtgericht moeten werken.

Niet langer staat enkel het organiseren van activiteiten centraal, maar wel de manier waarop. Er worden analyses in buurten gemaakt om daarrond doelstellingen en actieplannen uit te werken gericht op specifieke (delen van) buurten en (doel)groepen. Dat doet men door het betrekken van andere organisaties, verenigingen en door buurtbewoners warm te maken en te ondersteunen om ook zelf te participeren.

Die participatie is tweeledig. Enerzijds is het een dankbare manier voor het voeden van de analyses, anderzijds kunnen buurtbewoners ook zelf vrijwillige engagementen in de uitvoering opnemen. Met andere woorden: men mobiliseert en activeert de krachten in een buurt om die buurt beter te maken.

Het eigen DNA van LDC’s

We kunnen niet ontkennen dat een nieuwe opdracht ook een aantal vragen oproept. Doelgroepen, werkingen, werkwijzen, … worden herzien. Dat vraagt een grote inspanning van medewerkers zelf (o.a. andere manieren van werken, op vlak van beheersing van het takenpakken, …). Het blijft daarom belangrijk voldoende stil te staan bij de vraagstukken zoals: wat is de kernopdracht van het LDC in de gemeente? Hoe gaan we met die kernopdracht aan de slag? Welke keuzes maken we om de opdracht behapbaar te houden? Wie betrekken we bij onze nieuwe buurtgerichte opdracht? En hoe kunnen we ook onze medewerkers ondersteunen die (gewijzigde) rol op te nemen?

Lang leve de LDC’s

We kunnen spreken van een ware heroriëntering van de LDC’s in Vlaanderen. Waar we 50 jaar geleden de LDC’s aanzagen als een voorziening voor senioren, worden deze steeds vaker dynamische sociale kruispunten in buurten met een sterk verbindend karakter.

Kortom: LDC’s zijn plaatsen waar buurtbewoners welkom zijn en zich thuis voelen. Dus zeker niet alleen voor senioren, maar een warme thuis voor iedereen.

Zin in een babbel over LDC’s? Of nood aan ondersteuning? Dan kan je terecht bij Jan Dreesen via jan.dreesen@mondea.be of +324 97 38 23 00.